HEARTY FELICITATIONS TO SCHOLARSHIP MERIT HOLDERS

14^TH AUGUST, 2011

The eve of the 65^th Independence Day had been selected to felicitate the 71 bright sparks (see शिष्योत्तमांची मांदियाळी) who had made us proud in the scholarship examination of March, 2010.

A lovely rangoli welcomed one and all to the function that had been graced by the presence of three eminent personalities in the field of commerce. The ceremony started on time with the welcome address and the introduction of the dignitaries on the dais. In order to keep the programme lively the merit holders had been divided into six groups. Interspersed with the felicitation of each group, a speech was delivered. Ms. Roshni Kini and Ms.Chaitali Pandharkame who had been victorious in the Middle and High School Scholarship Exam respectively, gave a short speech about their preparations for the exam. They thanked the school and teachers for their tireless efforts. Mr. Satish Chaudhari and Mrs. Neena Joshi, parents of meritorious students were full of praise for the institution. Teachers, Mrs. Pratima Chawla and Mrs.Poonam Vaidya congratulated the students and applauded their perseverance. All the teachers responsible for the excellent results were also felicitated with bouquets.

The Chief Guest C.A. Shri Saket Jain encouraged the students by giving the example of Abraham Lincoln who had failed several times before he became the President of the United States of America. The Guests of Honour, C.A. Shri Dalpat Mehta and C.A. Shri Dilip Goyal advised the children to nurture their talents in all fields and to be All rounders. The programme was concluded with the Vote of Thanks by the Principal, Mr. Avinash Bendale. All dispersed happily with a packet of the famous vadaas of Vidyamandir.

(कार्यक्रमाच्या क्षणचित्रांसाठी ह्या पानावर खाली दिलेला स्लाईड शो पहा)

INDEPENDENCE DAY SPEECH

by Miss Aditi Bane (IV-a)

Distinguished guest for the occasion, Respected Principal, Teachers and my dear Friends,

Today we complete 64 years of independence from the British rule. At the stroke of midnight of 15^th Aug, 1947, India shook off the shackles of British rule and became free. It was a night of celebrations all over the country. It was a moment of pride and glory.

This day, 15^th August is a golden day engraved in the history of India. It is celebrated as Independence Day in India. It is also a national holiday. This national festival is celebrated with great enthusiasm all over the country.

On this occasion, rich tributes are paid to freedom fighters, who sacrificed their lives for a good cause. Schools and colleges mark the day with Flag hoisting ceremonies and cultural activities. Housing Societies, cultural centres and clubs hold entertainment programmes and competitions.

Our Prime Minister sets the mood by hoisting the National flag and addressing the nation from the Red Fort. This is accompanied by a march past of the armed and police forces. T.V. channels show patriotic movies and radio channels play patriotic songs.

My dear friends, we are very fortunate to have been born in free India. We have been able to breathe the fresh free air since our birth. We have proved ourselves worthy of freedom. We are the largest democracy in the world.

How proud we were when Abhinav Bindra’s achievement made our national flag flutter with pride and ‘Jana Gana Mana’ was played at the background in Beijing! We are proud of all the great achievers and contributors.

But are we blind to the black clouds surrounding us? Have we been very successful in using our freedom in the right manner? If so, why should there be so many bomb blasts, killings, attacks on government offices, cases against so many politicians, scams and so many unstable governments?

Well, my dear friends, what can a student do at this juncture? Should we go and catch the terrorists? Should we fight against the corrupt politicians? Should we take over the country into our hands by waging another war for freedom?

No, we are not expected to do all these things. We must keep observing things around us. Let us prepare ourselves to be well-educated citizens of tomorrow. Let us do our duty sincerely and study hard to achieve our goal. Today we require youngsters with lots of knowledge and energy.

Let us remember the words of Bernice Moode “Self Government, Self Discipline, Self responsibility are the triple safeguards of the independence of men”.

Let us all be independent in true sense of the term

Jai Hind!

And this is for us my dear friends...

On Saturday, 6^th August, 2011 and Sunday, 14th Aug 2011 at 10.30 am, the students of Std. X of English as well as Marathi Medium attended an educative lectures delivered by Mr. Abhay Parulekar, G.M. Hindustan Construction, who also happens to be an ex-student of our school. 

It was very interesting lecture dealing with how to succeed in our life. Mr. Parulekar taught the students some basic but very important ways to control our subconscious mind. All the points were explained with some examples, so the students were able to grasp them very easily. It was an interactive session. It was not a ‘one man show’ but the students participated enthusiastically. Questions like – ‘how to reprogramme our subconscious mind’, ‘what is difference between by hearting and mugging up’, ‘how to overcome pear pressure’ etc. were asked by the students. In a very simple manner the doubts of the students were solved by Parulekar sir. Not only that, but the time management quadrant was also taught. Surely, the students unable to manage their time were benefited by this. At the end of the session, a small video, encouraging students was also shown. Thus, around 12.30 pm the session got over.

It was really a very interesting lecture which would not only help the students to prepare them for the board exam but also help students to enhance and built up a good personality in their near future. It will be beneficial to all in their life. Thus all would be thankful to school which organised this lecture and would love to attend such lecture again.

Ms.Durvakshi Nare.

Std. X A (Secondary English)

---------------------------------------------

It was a delight to have Mr.Abhay Parulekar, a multifaceted personality, for the motivational lectures organised on Saturday, 6^th August and Sunday 14th Aug 2011. We all students of std. X, both English as well as Marathi medium, were acquainted with an altogether new concept of subconscious mind. His language of explaining with varied examples and making us understand was so lucid that we could easily learn the techniques and tricks of reprogramming and controlling our subconscious mind and use it for our benefit. His tips on time management have surely helped us in completing assignments. We are able to give enough time for self-study. Not only the guidance but the movie shown by him were motivational and encouraging, filled with optimism. This lecture has surely lit a spark of enthusiasm in us.

We all are grateful to Mr.Abhay Parulekar for devoting his valuable time for us from his busy schedules. We will be happier if he visits our school again and share some more facts, concepts and techniques of subconscious mind.

Mst. Subhash Sharad Nadkarni.

Std. X A (Secondary English)

-------------------

It was Saturday, 6^th August, 2011 we were given a very important push to go on the path of success and to achieve our aims by Mr. Abhay Parulekar through his motivation lecture. What we learn from this lecture is….

1. Write our goal on a paper in bold writing and stick it near our study table table. For eg. 95%

2. To repeat the goal six times before we start our study. This will help to concentrate and put the right efforts.

3. Always be optimistic as the subconscious mind always listen to us whatever we say and act accordingly.

4. Hence, never to think negatively as it would affect our progress.

5. We should develop qualities like self- appreciation, vision, commitment and contribution within us.

6. Time management is very important to work efficiently. For this we should categorise our work as ‘Important and urgent’, ‘urgent but not important’, important bot not urgent’, and ‘neither urgent not important’.For e.g. to watch serials- neither urgent nor important or to study regularly is important but not urgent but if we do not do it we have to struggle whole night before the exam.

7. Hence to concentrate on the work that is important but not urgent. This will reduce the burden at the last movement.

Now let us work to achieve our goal .Lot of thanks to Mr.Paulekar for guidance and thanks to school for arranging it.

Jitali Kamat.

Std. X (Sec.Eng.)

 

सुप्त मेंदूच्या रहस्याचे शिल्पकार - श्री परुळेकर

‘Subconscious Mind’ या विषयावर शनिवार दिनांक 6 ऑगस्ट रोजी श्री. अभय परुळेकर यांनी आम्हास अमूल्य मार्गदर्शन केले. श्री परुळेकर शाळेचे माजी विद्यार्थी आहेत. ताण-तणाव नियोजन आणि ध्येयपूर्तीसाठीची मेहनत यासंदर्भात  त्यांचे व्याख्यान होते. एखादी गोष्ट प्राप्त करण्यासाठी किंवा ध्येयपूर्तीसाठी आपल्या अर्धजागृतावस्थेतील अंतर्मनामध्ये त्या गोष्टीचा सातत्याने विचार केल्यास ती सहज साध्य होऊ शकते ही संकल्पना त्यांनी सोदाहरण स्प्ष्ट केली. त्यांचे हे मार्गदर्शन फक्त शाळेतच नव्हे तर वैयक्तिक आयुष्यातही मोलाचे ठरणार आहे. श्री. परुळेकर यांनी शेवटी दाखवलेली चित्रफित (व्हिडिओ क्लिप) आम्हा विद्यार्थ्यांकरिता पुढील आयुष्यात नक्कीच उपयोगी ठरेल. दहावीच्या परिक्षेत चांगले गुण संपादन करण्यासंदर्भात या मार्गदर्शनाचा आम्ही विद्यार्थी फायदा करुन शाळेचे नाव उज्ज्वल करु याची हमी मी देतो. ‘Subconscious Mind’ सारख्या गहन विषयाचे सार सहजसोपे करुन सांगितल्याबद्दल त्यांचे मी शतश: आभार मानतो.

धन्यवाद!

कु. देवेश प्रभाकर कदम

(मराठी माध्यम)

इयत्ता 10 वी/अ

विद्या मंदिर, दहिसर

मेरा विद्यालय

हम जिस ओर चले, वही रास्ता बना,

हमारा बढता हर कदम, कही न आ थमां।

दिल किया इतना बडा, की दर्या भी समाया।

शारदा माँ की किरपासे, यह विद्यामंदिर बसाया।

लोग पुछते है हमसे, क्या है आपके खुशी का राज,

हम कहते है शानसे, एकही तो जिंदगी है जनाब।

सबसे बडी जरुरत हमारी, है बस आपका प्यार,

आप ही के वो साथ होती है हमारी हर मुश्किल पार।

सच्चाई से कभी भी, ना हमने मुँह मोडा,

नाही कभी किसी के भरोसे को है तोडा।

सबोंको मेरा ही माना, नही बजाया राजनितीका बाजा।

लोगोने भी हमे है बनाया, अपने दिलों का राजा।

हे शारदे माँ,

अपनी किरपा बरसाते रखना इस विद्या के मंदिर पर

हजारो गोल्डन जुब्लियाँ मनाए, तालियाँ बजाकर।

 

- मनीषा वसिष्ठ बहिर

सह-शिक्षिका

मराठी माध्यमिक विभाग

बाळकृष्ण वासुदेव भागवत

78 वर्षांचे भागवत सर शाळेत दहावीच्या विद्यार्थ्यांना आणि शिक्षकांना मार्गदर्शन करण्यासाठी आले त्यावेळी त्यांच्या वयाचा अंदाज त्यांनी सांगितल्याशिवाय कोणालाही आला नसता. 500 मुलांचा समुदाय आपल्या ओघवत्या शैलीने आणि आत्मविश्वासाने त्यांनी जागच्या जागी खिळवून ठेवला. विद्यार्थ्यांना अभ्यास दिला आणि त्यांना नोट्‌स काढायला लावल्या. आताचे विद्यार्थी माझ्या नातवंडांच्या वयाचे असून मी त्यांचा आजोबा आणि मित्र आहे असे त्यांनी सांगताच सर्वांनाच ते मनोमन पटले. भागवत सरांचा ज्ञानयज्ञ गेली 62 वर्षे अव्याहतपणे सुरू  असून शालांत परीक्षेच्या विद्यार्थ्यांना ते मराठी आणि हिंदी ह्या विषयांसाठी मार्गदर्शन करतात.  

परंतु भागवत सरांची ही ओळख अगदीच त्रोटक ठरेल. आपल्या कारकिर्दीचा बहुतेक भाग डोंबिवलीकरांच्या सेवेत व्यतीत केल्यानंतर भागवत सर आता वास्तव्यासाठी बोरिवलीला आले आहेत हे समजल्यावर मंडळाचे उपाध्यक्ष श्री. सुरेश ठाकूर ह्यांनी त्यांना आवर्जून शाळेतील शिक्षकांच्या आणि 10 वीच्या विद्यार्थ्यांच्या भेटीसाठी आणले.

सरांनी अनेक सेवाभावी संस्थांसाठी लाखो रुपयांच्या देणग्या मिळवून दिलेल्या आहेत. आपण नोकरीतून निवृत्त झालेलो आहोत पण ‘सेवा'निवृत्त नाही हे त्यांनी आपल्या समर्पित जीवनातून दाखवून दिलेले आहे.

उत्कृष्ट आणि सव्यसाची वक्ता म्हणून सरांची ख्याती आहे. मकर संक्रमण, कालीदास दर्शन, आम्ही धर्मनिष्ठ की विज्ञाननिष्ठ, गीता सुभाषिते आणि त्यांचे सार, इथपासून ते विविध संतांच्या, राष्ट्रपुरुषांच्या जीवनगाथा, अंदमानची तीर्थयात्रा ह्यासारख्या अनोख्या 30-35 विषयांवर सर ठिकठिकाणी व्याख्याने देतात. इतकेच नाही तर हजारो पृष्ठांच्या अनुवादाचे कार्यही सरांनी केलेले आहे.

'वंचित विकास' ह्या पुणे येथील सेवाभावी संस्थेचे विश्वस्त असलेले भागवत सर सध्या दधीचि देहदान मंडळाचे कार्याध्यक्ष आहेत. अधिक माहितीसाठी 022-28609683 ह्या क्रमांकावर आपण ह्या व्युत्पन्न व्यक्तिमत्त्वाशी संपर्क साधू शकता.  

And this is for you my teachers---

The speech delivered by Pallavi Prakash Saple, the first rank holder on the day of felicitation:

“It’s my honour to be here among you all. Today I have got this opportunity due to valuable guidance and contribution of all my teachers that has given a new impetus to my work. They are the beacons, who empower us to make the wind favourable to our journey and help us set the sail to reach further academically and culturally.

Throughout my journey of 10^th, I was really nervous and tense that I have to appear for a ‘BOARD’ exam. Even teachers were worried due to downfall in my performance. But they filled me with positive attitudes, upgraded my confidence and their moral support gave me a ray of hope in bad times. My parents have also cared and served me wholeheartedly. I had always heard that hard work never goes in vain but today I have experienced it.

I have been really lucky to have such a great institution like VidyaMandir which recognises potential of every student. If our school has tried to give us better amenities each year then why don’t we strive hard to add feathers in her cap in the years coming ahead!!!

I think this school has a lion’s share in carving our personalities and preparing us to undertake further responsibilities.

Above all I would like to thank God for his blessings, my teachers’ parental love right from KG section to std. X who helped me succeed

And this is for you my teachers---

I didn’t pay attention every minute of the day,
And admittedly, my favourite time was going out to play.

Yet determinedly, you taught me putting me to test,
Encouraging my efforts as you made me to do my best.

Some lessons were a challenge and you taught me how to cope,
Each day I grew in confidence, ability and hope.

I really now appreciate you made me learn through fun,
Thank you very much for all you have said and done.”

सुजाण पालकत्व

विद्यार्थ्यांचा पाया पक्का करणे हे प्रत्येक शा़ळेचे कर्तव्य असते. मात्र असे करताना केव़ळ अभ्यासक्रमाच्या माध्यमातूनच नव्हे तर विविध उपक्रमांच्या माध्यमांतून दहिसर विद्यामंदिरने अनेक वर्ष हे कर्तव्य अतिशय उत्तम तऱ्हेने पार पाडलेले आहे. सुजाण पालकत्व हा उपक्रम हा या अनेक उपक्रमांपैकी एक. विद्यार्थ्यांच्या जडणघडणीत पालक हे आदर्श असतात आणि त्याला तज्ज्ञ मार्गदर्शकांच्या दिशादर्शनाची जोड लाभली तर पालक सुजाण व खऱ्या अर्थाने विद्यार्थ्यांचे आदर्श ठरू शकतात आणि हाच उद्देश ठेवून सुजाण पालकत्व उपक्रम यावर्षीही मंडळातर्फे राबवण्यात आला. हा कार्यक्रम कै. विजय ठाकूर स्मृतिनिधीद्वारा प्रायोजित करण्यात आला होता.

रविवार दिनांक 24/07/2011 रोजी नवीन इमारतीच्या सभागृहात Jr.kg/शिशुवर्गात प्रवेश घेतलेल्या आणि Sr.kg./बालवर्गात नवीन प्रवेश घेतलेल्या विद्यार्थ्यांच्या पालकांसाठी सुजाण पालकत्व हा उपक्रम आयोजित केला होता. मुलांच्या शारीरिक व मानसिक विकास योग्य तऱ्हेने करता यावा यासाठी बालरोगतज्ज्ञ डॉ. सौ. जयश्री देशपांडे आणि मानसोपचारतज्ज्ञ डॉ. श्री. मनोज भाटवडेकर यांचे मार्गदर्शनपर व्याख्यान सुजाण पालकत्व या उपक्रमांतर्गत आयोजित केले होते.या उपक्रमाचे हे नववे वर्ष होते.

उपक्रमाची सुरुवात प्रकल्प समन्वयक सौ. मेधाविनी कुलकर्णी यांच्या प्रास्ताविकाने झाली.  विद्या प्रसारक मंडळाचे सदस्य श्री. पेंढारकर यांनी डॉ. श्री. मनोज भाटवडेकर व डॉ. सौ. जयश्री देशपांडे यांचे पुष्पगुच्छ देऊन स्वागत केले आणि मंडळाच्यावतीने आपले मनोगत व्यक्त केले. चांगुलपणावर विश्वास ठेवून आपली मुले चांगली घडवूया. यासाठी सुजाण पालकत्वासारख्या उपक्रमांचा पालकांनी योग्य तो लाभ घ्यावा असे आवाहन त्यांनी केले. प्रकल्प समन्वयक डॉ.  श्री.  मकरंद नाटेकर यांनी डॉ. श्री. रवींद्र देशपांडे यांचे पुष्पगुच्छ देऊन स्वागत केले व पाहुण्यांचा थोडक्यात परिचय करुन दिला. त्यानंतर प्रकल्प समन्वयक डॉ. सौ. वसुंधरा नाटेकर यांनी उपक्रमाची सूत्रे आपल्या हातात घेतली व प्रश्नोत्तरांच्या स्वरूपात कार्यक्रमास सुरुवात झाली.

मुले टप्प्याने वाढत असतात. मुलांच्या वाढीतील पहिला टप्पा

"मी" ची सुरुवात इथे होते. मुलांचे भावविश्व रुंदावते.

स्वावलंबनाची बीजं पेरली जातात. शारीरिक वाढ आहार ,व्यायाम ,पुरेशी झोप या गोष्टींची आवश्यकता असते.

वाढ व विकास ह्या दोन वेगवेगळ्या गोष्टी आहेत. लहान वयात आपले मूल या विश्वात एकमेव चांगले आहे असा विश्वास दृढ करावा. आपल्या मुलाचे वेगळेपण शोधा. जगाची ओळख पंचेंद्रियांतून होत असते. त्यामुळे पंचेंद्रियांना सतत काहीतरी खाद्य द्यावे जेणे करुन मुलांचा बौध्दिक विकास चांगल्या प्रकारे होईल.

मुलांनी वेळच्यावेळी जेवले पाहिजे. सकाळचे खाणे सकस व जास्त प्रमाणात असावे. रात्रीचे जेवण कमी व झोपेच्या अगोदर दोन तास असावे. भूक व झोप ह्या नैसर्गिक गोष्टी आहेत. बाहेरील टॉनिक देण्यापेक्षा सकस आहार द्यावा. जेवताना मुलांना आमिष दाखवू नये. सकाळी नाश्त्यासाठी इडली- चटणी, भाज्यांचे सूप, पोहे, उपमा, फळ यांसारखे पदार्थ असावेत. बाहेरील खाद्यपदार्थ शक्यतो देऊ नयेत. मुलांना भूक लागत नाही याचे महत्त्वाचे कारण मुलांना जबरदस्तीने खायला देणे. मुलांनी थोड्या थोड्या वेळाने आनंदाने खाल्लं पाहिजे. घरातील इतर मंडळींनी गप्पा मारत सर्व अन्नपदार्थ खाल्ले तर मुलंही त्यांचे अनुकरण करतात.

खेळणे हा व्यायामाचा चांगला नैसर्गिक प्रकार आहे. कमीत कमी अर्धा तास मैदानी खेळ खेळले पाहिजेत. पंधरा ते वीस मिनिटे धावलं पाहिजे. सूर्यनमस्कार वयाच्या आठव्या वर्षापासून शिकले पाहीजे.

शारीरिक वाढ व बौध्दिक वाढ झोपेशी संबंधित आहे. जास्त झोप किंवा कमी झोप या दोघांचेही साइड इफेक्टस होतात. टी.व्ही. मुलांच्या झोपेवर नकळत परिणाम करत असतो. या वयात दृश्य परिणाम अतिशय प्रभावी ठरतात म्हणून झोपायच्या आधी टी.व्ही. बघू नये. झोपताना घरातले वातावरण शांत व प्रसन्न असावे. मंद संगीत लावलेले असावे.  झोपताना मुलांना  सुरक्षित वाटलं पाहिजे.

मुलांना स्वच्छतेच्या सवयी लावल्या पाहिजेत. दररोज आंघोळ केली पाहिजे. सकाळी उठल्यावर व झोपताना दात घासले पाहिजेत. नखे आठवड्यातून एकदा कापली पाहिजेत.

नखे खाणे, अंगठा चोखणे, शर्ट तोंडात घालणे ह्या लहान मुलांच्या वर्तन सवयी आहेत. पालकांनी लहान मुलांच्या कोणत्याही वर्तनाचा बाऊ करु नये. तिकडे दुर्लक्ष करावे. वर्तनमाध्यमातून मुलं पालकांचे लक्ष वेधून घेतात.

मुले आपल्याशी त्यांच्या शब्दात बोलत असतात. मुलांच्या शब्दांच्या मागे त्यांची काय भावना आहे हे समजून घेणे म्हणजे सुसंवाद होय. सुसंवादाची सुरवात ऐकण्यातून होते. आपल मत व्यक्त करण आवश्यक आहे. भीती, राग, आनंद, दु;ख ह्या भावनिक गरजा आहेत. त्यांची नीट हाताळणी व्हायला हवी.

वातावरणात शिस्त असेल तर मुलं शिस्तीत वागतात. शिस्तीमध्ये काय करावे व काय करू नये याचे संकेत ठरवावे.

मुलांना शिक्षा करताना शिक्षा का करतोय ते सांगावे. मुलांना खोट्या घातक धमक्या देऊ नयेत. खोटी आश्वासने देऊ नयेत.

लहान मुलांना वाचनाची आवड लावण्यासाठी प्रथम पालकांनी पुस्तक वाचली पाहिजेत. पुस्तक चि त्ररूप असावीत. चांगल्या पुस्तकांचा संच घरी असावा. मुलांना पुस्तक प्रदर्शनाला घेऊन जावे.

सर्दी , पडसे इत्यादी आजार वारंवार होत असतील तर आजूबाजूचा परिसर स्वच्छ आहे की  नाही ते पहावे. तसेच मुलाची रोगप्रतिकारशक्ती तपासून पहावी. मुलांच्या वाईट सवयी दूर कराव्यात.

लठ्ठपणा कमी करण्यासाठी मुलांना फास्टफुड, बेकरीचे पदार्थ, तळलेले पदार्थ देऊ नयेत. व्यायामाच्या अभावामुळे लठ्ठपणा वाढतो. 

मुलांना लसीकरणाची अत्यंत आवश्यकता असते.

नैसर्गिक माध्यम ( दगड, माती, पानं, फुलं ) मुलांनी खेळणी म्हणून हाताळावीत. मुलांची सृजनशीलता वाढीस लागेल अशी खेळणी मुलांना द्यावीत. उदा - ठोकळे रचना. खेळणी फार महाग असू नयेत. ख्रेळणी मुलांना सहज हाताळती येतील अशी असावीत. मुलांना मोठा कागद व रंग चित्रकलेसाठी द्यावेत. मुलांना त्यांच्या आवडीप्रमाणे चित्र काढू द्यावे.

आपण नोकरी करतो म्ह णून मुलांना पाळणाघरात रहावे लागते याची खंत बाळगू नये व त्याची भरपाई म्हणून मुलांना महागड्या वस्तू देऊ नयेत. मुलांबरोबर जो वेळ पालक व्यतीत करतील तो चांगल्या प्रकारे करावा.

वर्तणूक समस्या - अतिचंचलपणा, एकग्रतेचा अभाव इत्यादी गोष्टींसाठी डॉक्टरी इलाज आवश्यक आहे.

वडीलधाऱ्या माणसांमध्ये सुसंवाद असेल तर त्याचा चांगला परिणाम मुलांवर होतो. तसेच आजुबाजूच्या परिसरातूनही मुलांवर चांगले संस्कार होत असतात. ज्याप्र माणे पालकांचे मेळावे होतात त्याप्रमाणे आजी आजो्नबांचे मेळावे आयोजित करावेत.

सर्व पालकांना जाताजाता दोन्ही डॉक्टरांनी एक संदेश दिला की पालकत्व हे स्वेच्छेने स्वीकारले  आहे तर ते आनंदाने पार पाडा.

बालोद्यान शिक्षिका सौ. सुप्रिया मोरे यांनी सर्वांचे आभार मानले व उपक्रमाचा समारोप करण्यात आला.

एकूण या उपक्रमाचे फलित पाहिल्यास पालकांना स्वत:स व पाल्यास समजून घेण्यास मदत करणारा हा उपक्रम ठरला. पालकांनी ह्या उपक्रमावर अतिशय अनुकूल प्रतिक्रिया दिल्या. विद्यामंदिर परिवारामुळे आपल्याला अतिशय उत्तम मार्गदर्शन मिळू शकले याबद्दल पालक़ांनी आनंद आणि आभार व्यक्त केले. पालक़ांसोबतच मान्यवर मार्गदर्शक डॉ. श्री. मनोज भाटवडेकर व डॉ. सौ. जयश्री देशपांडे यांनीदेखील या उपक्रमाचे कौतुक केले. कारण अभ्यास आणि स्पर्धेच्या चक्रात मुलांचे बालपण हरवले जात असताना त्यासाठी पालकांना सुजाण करणारा हा उपक्रम विरळाच. अशा उपक्रमांना स्थान देणाऱ्या विद्या प्रसारक मंडळाचे त्यांनी आभार मानले. अशा उपक्रमांचे आयोजन करण्याचे बळ यामुळे मिळेल हे नक्की.

शिक्षक प्रतिनिधी

कु.संगिता तांबे.